De verkiezingen zijn net voorbij. De formatiepuzzel ligt op tafel. En aan de overkant van de oceaan Trump opnieuw in het Witte Huis. Democratisch gekozen. Krijgt een land de leider die het verdient? Misschien wel.
Dat doet me denken aan de uitspraak dat een team de leidinggevende krijgt die het verdient. En omgekeerd geldt hetzelfde: de leidinggevende krijgt het team dat hij/zij verdient Een ongemakkelijke gedachte misschien, maar wel eentje die uitnodigt om verder te kijken dan alleen de ‘baas’, of die lastige medewerkers..
De organisatiepsycholoog Manfred Kets de Vries beschrijft in Leiderschap ontraadseld dat de relatie tussen leidinggevende en medewerkers altijd een wisselwerking is. Wat een leider doet, heeft invloed op het gedrag van medewerkers — maar net zo goed andersom. We vormen elkaar, vaak zonder dat we het doorhebben.
Wat doet de leidinggevende waardoor medewerkers zich op een bepaalde manier gedragen?
En wat doen medewerkers waardoor de leidinggevende reageert zoals hij of zij doet?
Arend Ardon verwoordt het scherp in Doorbreek de cirkel: zolang we vooral kijken naar wat de ander anders zou moeten doen, blijft alles bij het oude. Pas als we durven kijken naar ons eigen aandeel, kan er echt iets veranderen.
Goede leiders doen dat: reflecteren, onderzoeken, en soms met frisse tegenzin erkennen dat ze zelf onderdeel zijn van het patroon. Maar slimme medewerkers doen precies hetzelfde.
Dus als je merkt dat je in je werk steeds tegen hetzelfde aanloopt — in je team, bij je leidinggevende, in de samenwerking — stel jezelf dan eens deze vraag: Wat doe ik waardoor het blijft zoals het is?
Wil je iets anders dan wat je krijgt?
Kijk dan naar je eigen!
